Articul per Ladin Gherdëina

Dantersasc ie la pert dla Grupa dl Saslonch danter i crëpes de Saslonch y Sasplat[1]. Dantersasc vën nce dit ala gran valeda danter l Saslonch y Piz Antersasc y che fina al'auta cun l Dlacier dl Grohmann y la Furcela de Saslonch. La pert basa, Paiuel de Dantersasc, a nord ie nce na pastura.

Dantersasc cun la sosta de Dantersasc.
Dantersasc te na pitura de Konrad Petrides dl 1908.
La Sosta de Dantersasc cun la furcela de Sasplat.
I Cin Dëic y l dlacier dl Grohmann tl 1900.

Geografia

mudé

La pizes de Dantersasc ie i Cin Dëic (2996 m.s.l.m.), l Sas da Duman (Grohmann) (3126 m.s.l.m.), la Piza da Mesdì (Innerkofler) o Punta Pian de Sas (3098 m.s.l.m.), a nord la Torre Lisa y la Piza Antersasc (2825 m.s.l.m.), a uzidënt l Dënt (3001 m.s.l.m.). Japé de chësta pizes a nord ie l Paiuel de Dantersasc, a urient ie la Furcela de Saslonch y a uzidënt la Furcela de Sasplat. Uniuna de chësta pizes ie taiëda da furceles che ie la Furcela di Cin Dëic, la Furcela dl Grohmann y la Furcela dl Dënt.

Dantersasc da sud

mudé

Sostes

mudé
Sosta Toni Demetz

Frabicheda da Giuani Demetz da Iman l ann 1954 y tlamà "Rifugio Toni Demetz" n lecurdanza de si fi mort sun Saslonch. Sa la sosta rua na furnadoia cun cabines che muef dal Jëuf dl Sela, y che vën metuda a jì me d'instà.

Sosta de Dantersasc (2252 m.s.l.m.)

Giaurida l prim iëde tl 1894 dal DÖAV de Viena, iela unida desdruda de mei dl 1901 da na levina y fata su inò tl 1903. Tl Museum de Gherdëina ie da udëi l prim liber di ghesc dla sosta de Dantersasc drët nteressant nce per i biei dessënies de Emil Terschak[2].

Troies

mudé

Da Mont de Sëura y Piz Ciaulonch. Dai Plans de Cunfin, troi n iëde tlamà “Santnerweg”. Da la Sosta de Dantersasc van inant sun Furcela de Saslonch o al Saslplat tres l troi Schuster (via nfiereda).

Notes

mudé
  1. Nosc Saslonch y si chëurt. Calënder de Gherdëina 1965, pl. 46.
  2. Ingrid Runggaldier: L prim liber di ghesc dla sosta de Dantersasc. Calënder de Gherdëina 2014, pl. 42-53.

Bibliografia

mudé
  • Josef Kostner, Gregor Prugger: Cherta de Ciandevaves y de Ciandepinëi. Calënder de Gherdëina 1974, pl. 124-125.
  • Chemun de Santa Cristina - cherta topografica y cherta ortofoto cun i toponims ladins. Istitut Ladin Micurá de Rü 2005, ISBN 88 8171 064 1.
  • Claudia Schrott: Traverseda dla grupa dl Saslonch. Calënder de Gherdëina 2004, pl. 135-137.

Cëla ence

mudé